బాబా - కామథేనువు

19.02.2011 శనివారము
బాబా - కామథేనువు


ఈ రోజు మనము ఊర్వీ లాడ్ గారు ఆంగ్లబ్లాగ్ లో పోస్ట్ చేసిన బాబా లీలకు తెలుగు అనువాదము తెలుసుకుందాము.

బాబాగారి లీలలు అనంతము. మనము ప్రతిరోజు బాబా లీలలను చదువుతున్నాము, లీలలను అనుభవిస్తున్నాము.దీనిని బట్టిమనకి తెలిసేది యేమంటే బాబాగారు మనతో యెప్పుడు ఉంటారు. కాని ఆయన ఉనికిని మనము యెప్పుడు గ్రహిస్తామంటే మనము మంచి పనులు చేయాలి. అహంకారం ఉండకూడదు.
అహంకారంతో యెన్ని మంచిపనులు చేసినా అవన్ని నిష్ప్రయోజనమే. బాబాగారు మనలని మంచి మనుషులుగానూ, వినయవిథేయతలతో ఉండాలని కోరుకుంటారు. అందుచేత మనము మొట్టమొదటగా చేయవలసినది యేమిటంటే, దయగలవారిగాను, మంచిమనుషులుగానుతయారవడం. ఈరోజు నేను పోస్ట్ చేయబోయేది, ఇంతకుముందు ఊర్వి లాడ్ గారి "బాబాతో నా మొట్టమొదటి అనుభూతి" కి ఇది అనుబంథము. ఇది కూడా ఊర్వీగారి లీల, దీనిని మీఅందరితో కూడా పంచుకుంటున్నాను.

సాయిరాం ప్రియాంకాగారు,

మొట్టమొదటగా నేను మీకు చెప్పదలచుకునేదేమంటే, మీ బ్లాగ్ ని చూడడం కుడా ఒకలీల. , యెందుకంటే నెట్ ముందు కూర్చుని ఒక గుజరాతీ పత్రిక కోసం నెట్ లో వెతుకుతున్నాను, మీ వెబ్ సైటుకి యేవిథంగా వచ్చానో నాకే తెలియదు. బాబా లీలలని చదవడం మొదలుపెట్టాను, చాలా ఆసక్తికరంగా ఉన్నాయి. ఇదంతా బాబాగారి అనుగ్రహమేనని అనుకున్నాను. నేనింకా యెన్నో అనుభవాలని మీతో పంచుకుంటానని మాట ఇచ్చాను, అందుకనే నేను నా వ్యక్తిగత అనుభవాలని మిగిలిన భక్తులందరితోనూ పంచుకుంటాను. నేనీరోజు మీకు పోస్ట్ చేయబోయేది నాకు కెనడా వీసా రావడానికి, నా వివాహమునకు బాబాగారు యేవిథంగా సహాయము చేశారో వివరిస్తాను.

నాకు కాలి మీద చర్మ వ్యాథి (తెల్లమచ్చలు) ఉంది. సంఘంలో అందరూకూడా నన్ను తృణీకరించేవారు. కాని నేను మా నాన్నగారికి చాలా కృతజ్ణురాలిని, ఆయన నా కనడియన్ వీసా కోసం చాలా డబ్బు ఖర్చుపెట్టారు. దీనికంతా కూడా మామామయ్య చాలా సహాయం చేశాడు.

నాకు గుర్తుంది, నా 24వ పుట్టినరోజునాడు నేను యింటర్వ్యూకి వెళ్ళాను. బాబాగారి అపరిమితమైన ఆశీర్వాదంతో యింటర్వ్యూ, వైద్యపరీక్షలూ పూర్తి అయ్యాయి. అన్ని పనులూ చక్కగా జరుగుతున్నాయి. కనడియన్ ఎంబసీ కూడా నా వీసా పంపించడానికి సిథ్థంగా ఉంది. కాని ఈలోపులో యునైటేడ్ స్టేట్స్లో 9/11 అవడంవల్ల, నా వీసాకు సంబంథించిన పలులన్నీ ఆగిపోయాయి

మేము యెంతో కాలం యెదురుచూశాము. కాని ఫలితం కనపడలేదు. మేమంతా చాలా అందోళన పడ్డాము. చాలా డబ్బు ఖర్చయింది. ఒకరోజున మానాన్నగారు షిరిడీ వెడదామని నిశ్చయించారు. మేమంతా షిరిడీ వెళ్ళాము. దర్శనం బాగా అయింది. మరునాడు, కనడాలో ఉన్న మామామయ్య వద్దనుంచి, మాలాయరు గారికి నా వీసా వచ్చిందని ఫోన్ వచ్చింది.

నేను కెనడా వెళ్ళి స్థిరపడ్డాను. 9 నెలల తరువాత నా వివాహం కోసం యిండియ వచ్చాను. కాని నాకు 6 రోజుల సెలవు మాత్రమే ఉంది. ఒకరోజు నేను బొంబాయి ఏర్ పోర్ ట్లో దిగి వెంటనే మావూరు వెళ్ళాను. అదే రోజు నేను, మాన్నగారు మా యింటికి దగ్గరలో ఉన్న బాబా గుడికి వెళ్ళాము. దర్శనము అయినతరువాత మందిరము ఆవరణలో మానాన్నగారితో షిరిడి వెడతానని చెప్పాను.

నా తల్లితండ్రులు నా కోరికను మన్నించారు. మరునాడు శుక్రవారమునాడు, నేను, మా అమ్మగారు, మా సోదరుడు, డ్రైవరుతో కారులో షిరిడికి బయలుదేరాము. షిరిడీలో 12 గంటల మథ్యాహ్న్న హారతి చూసి యింటికి తిరిగి వచ్చాము.మేము శుక్రవారము రాత్రికి యింటికి వచ్చాము, మరునాడు శనివారమునాడు నా కాబోయే భర్త నన్ను కలుసుకోవడానికి వచ్చారు. మేమిద్దరము ఒకరికొకరం ఇష్టపడ్డాము, బాబా ఆశీర్వాదముతో గురువారమునాడు నిశ్చితార్థము జరిగింది.

బాబా దయ వల్ల మంచి భర్త లభించాడు. మా వివాహము తరువాత మాకు అమ్మాయి పుట్టింది. నేను నాభర్త, ఇంక పిల్లలు వద్దనుకున్నాము. కాని ఒకరోజు రాత్రి నేను, నా భర్త బాబా గుడిలో ఉన్నట్లుగా కల వచ్చింది. నేను బాబాకి నమస్కరించి కళ్ళు తెరిచేటప్పటికి బాబాగారి కుడి కంటిలో బ్రహ్మాండమైన విశ్వము కనిపించింది. మరునాడు నా భర్తకి నాకు రాత్రి వచ్చిన కల గురించి చెప్పాను. నా భర్త ఆశ్చర్యపోయి తనకు కూడా అటువంటి కలే వచ్చిందని చెప్పారు. ఈ బాబా లీల తరువాత నేను గర్భము దాల్చానని తెలుసుకున్నాను.

ఆగష్ట్ 9, 2009 లో మాకు శ్రావణమాసములో 9.8.9 న ఇదికూడా బాబా రోజైన ఆదివారమునాడు అమ్మాయి పుట్టింది. (హిందూ కాలండరు ప్రకారం శ్రావణమాసం పవిత్రమైన నెల) గణేష్ చతుర్థి కూడా. మేము మా అమ్మాయికి "దిష" అని పేరుపెట్టాము. దిష బాబాగారు మాకు ప్రసాదించిన వరము.

ప్రియాంకాగారిని పరిచయం చేసి ఈ విథంగా బాబా లీలలను పంచుకునే భాగ్యాన్ని నాకు కలుగచేసినందులకు బాబాగారికి కృతజ్ణురాలిని. నాకు యింతటి ఆనందకరమైన జీవితాన్ని యిచ్చినందులకు బాబాగారికి చాలా చాలా కృతజ్ణురాలిని. బాబా నువ్వెప్పుడూ నాతోనే ఉన్నావు, అందుకనే నా భవిష్యత్తు గురించి నాకు యే చింతా లేదు.

సర్వం శ్రీ సాయినాథారపణమస్తు

సాయి మనవెంటే ఉంటారు

18.02.2011 శుక్రవారము
సాయి మనవెంటే ఉంటారు


సాయి బంధువులారా ఈ రోజు మనము శ్రీ సాయి అంకిత భక్తులలో ఒకరైన శ్రీ వేమూరి వెంకటేశ్వరరావు గారి ని బాబాగారు యెట్లు అనుగ్రహించారో తెలుసుకుందాము.

బాబాయేమన సర్వస్యము అని త్రికరణసుథ్థిగా ఆయనను ఆశ్రయించినప్పూడే, మనకు ఆయనతోను, ఆయనకి మనతోనూ విడదీయరాని అనుబంథం పెరుగుతుంది. అప్పుడే మనము ఆయనకి అంకిత భక్తులుగా ఉంటాము.
శ్రీ వేమూరి వెంకతేశ్వర్లు గారి జన్మ స్థలము గుంటూరు జిల్లా రేపల్లెలోని ఒక గ్రామం. ఆంథ్రప్రదేష్. బాబాను 1929 సంవత్సరములో (24 సంవత్సరముల వయస్సులో ఆశ్రయించిరి).

శ్రీ వేమూరి వెంకటేశ్వర్లు గారు గొప్ప సాయి భక్తులు. 1935వ సంవత్సరమున నవంబరు 20వ తేదీ తెల్లవారుఝామున వీరు తెనాలి నుండి రేపల్లె వెళ్ళుటకు యింటినుండి గుఱ్ఱపు బండిలో స్టేషనుకు బయలుదేరిరి. అప్పటికి విద్యుత్ దీపములు లేవు. వీరు యెక్కిన గుఱ్ఱపుబండి వేగముగా వెళ్ళుచున్నది.
తెల్లవారుఝామున నాలుగు గంటల సమయములో ఆ చీకటిలో వీరి బండికి వెనుక కొంతదూరమునుండి "ఏయ్ బండీ ! ఆపు, ఆపు, బండీ ! ఆపు, ఆపు" అని కేకలు వీరికి వెనబడినవి. యెవరో బండి ఆపుమని కేకలు వేయుచున్నారు, బండి , అపుమని బండివానితో వెంకటేశ్వర్లుగారు చెప్పగా, మనని కాదండి, రైలు టైము అవుతున్నది అని అనుచు బండి ఆపక బండివాడు బండిని పోనిచ్చాడు. ఆ దారులో మూడు కాలువలకు కలిపి వంతెనలు ఉన్నవి. ఆ వంతెనలలో మొదటి వంతెన బండి యెక్కినది. నాలుగడుగులుకూడా యెక్కలేదు. యింతలో యెవరో ఆ బండి కుడి ప్రక్క చక్రమును గట్టిగా నెట్టినారు. ఆ తోపుకు బండి పడిపోవున్నంతగా అనిపించి బండివాడు గుఱ్ఱమును పట్టి నిలిపి బండిని ఆపినాడు. ఆ చక్రమును నెట్టిన వ్యక్తి బండివానిపై కేకలు వేయుచూ "ఆపమని కేకలు వేయుచున్నను బండి ఆపలేదేమి? నీకు చెవులు లేవా? వినబడుటలేదా?నూలువాసిలో ప్రమాదము తప్పిపోయినది. ఈ బండి చక్రము ప్రక్కన యున్న "శాయి మేకు" ఊడిపోయి చక్రము యిరుసు చివరకు జారివచ్చి క్రిదపడిపోవుటకు సిథ్థముగా యున్నది. ఒక్క క్షణమైనచో ఈ బండి కాలువలో పడియుండెడిది. దానితో మీరు, మీ గుఱ్ఱము కూడ ఆ కాలువలో యుండెడివారు. యెంత అజాగ్రత్త" అని ఆ బండివానిపై అరచుచూ చీవాట్లు పెట్టినాడు. యిదంతయు బండిలో యుండి వినుచున్న వెంకటేశ్వర్లుగారు బండినుండి బయటకు దూకి చూడగా ఆ బండి చక్రమునకు రక్షగా ఉండెడి శాయిమేకు లేక ఆ చక్రము ఊడుటకు సిథ్థముగా యున్నట్లు మునిసిపల్ కిరోసిన్ వీథి లైట్ల వెలుగురులో చూచి, తమను సమయమునకు వచ్చి కాపాడినవాని వంక చూచినాడు. ఆ వ్యక్తి నెరసిన, మాసిన గడ్డముతో ముడుతలు పడిన ముఖము, భుజముపై అతుకులబొంత, మోకాలు జారని చింపిరి పంచెతో యుండి, "బాబూ! భయములేదు. యిక నేను వెళ్ళిరానా? ప్రమాదము తప్పిపోయినదిలే" అనుచు అచటనుడి వెళ్ళిపోయెను.

ఈ హడావుడిలో, తత్తరపాటులో తనను ఆవిథముగా రక్షించిన ఆవ్యక్తికి కృతజ్ణతలు చెప్పుటకానీ, ఆ వ్యక్తిని గురించిన వివరములు తెలుసుకొనుటగాని వెంకటేశ్వర్లుగారు చేయలేదు. ఆ చీకటిలో ఆవ్యక్తి వంతెన దిగి వెళ్ళిపోయాడు. వెంకటేశ్వర్లుగారు బండి యెక్కక కాలినడకన స్టేషనుకు బయలుదేరిరి. అట్లు వెళ్ళుచుండ సాయిబాబా కాక నన్ను ఈ ఆపదనుండి కాపాడు వారెవరు అని తలంపురాగానే ఆ ఆవేశములో "బాబా" అని కేక పెట్టారు. "అంత చీకటిలో ఆ బండి చక్రమునకు శాయిమేకు లేదని గమనించువారెవరు? వెనక దూరములో యుండి కేక వేయుచున్న వ్యక్తి పరుగెత్తుచున్న బండిని యెట్లు చేరాడు? సమయమునకు చక్రము పడకుండా లోపలకు నెట్టి యెట్లు కాపాడగలిగెను? అది శ్రీ సాయికే సాథ్యము కాని యితరులకు అట్లు రక్షించుటకు సాథ్యమవదు. నా వెంటనే ఉండి, నా కొరకు కేకలు పెట్టుచు పరిగెత్తివచ్చి నాకు ప్రాణదానమిడిన సాయి ప్రభువును గుర్తించలేకపోతెనే, కృతజ్ణత చెప్పలేకపోతెనే " అని వెంకటేశ్వర్లుగారు చింతించారు.

వెంకటేశ్వర్లు గారు యేకాంతముగా థ్యానము చేయుచూ అనుభూతులు పొందుచూ అనందమును పొందెడివారు. శ్రీ సాయిబాబా ఆకారముపై దృష్టినినిల్పి యితర విషయములను మనస్సునకు రానిచ్చెడివారు కాదు.



తన అంకిత భక్తులను సర్వశ్య శరణాగతి పొందిన భక్తులను బాబా యిట్లే ఆదుకొనుట మనకు ఈ లీల ద్వారా తెలుస్తోంది.

సర్వం శ్రీ సాయినాథార్పణమస్తు.

బాబా విగ్రహము - కథామృతము

13.02.2011 ఆదివారము

బాబా విగ్రహము - కథామృతము

బాబా గారి విగ్రహము తయారి వెనుక కథ లీల ఈ రోజు మనము తెలుసుకుందాము. ఈ విషయాన్ని శ్రీ యిమ్మిడి ప్రభాకర రావు గారు రచించిన "షిరిడీలో సిరులు" అనే పుస్తకము నుండి గ్రహింపబడినది.

ఒకసారి ఇటలి నుంచి ఒక చక్కటి పాలరాయి బొంబాయి ఓడరేవుకొచ్చింది. అది యెలా వహ్చిందో యెందుకొచ్చిందో యెవరికీ తెలీదు. దానిని తీసుకువెళ్ళడానికి యెవరూ రాకపోయేసరికి, రేవు అథికారులు దానిని వేలం వేశారు. వేలంలో స్వంతం చేసుకున్నవ్యక్తి, కొన్నాళ్ళ తరవాత మరి యే ప్రేరణతోనో దానిని షిరిడీ సంస్థానానికి సమర్పించాడు. ఆ రాతి నాణ్యతను గుర్తించిన సంస్థానంవారు దానితో బాబా శిల్పం చెక్కిచాలని నిర్ణయించి, బొంబాయికి చెందిన బాలాజి వసంత్ తాలిం అనే ప్రఖ్యాత శిల్పికి ఆ బాథ్యతను అప్పగించారు.

అనేక కోణాలలో తీసిన సాయి ఫోటోలే లేవు. బాబాకు తీసిన ఫొటోలు కూడా చాలా కొద్ది. అవి కూడా వేరు వేరు వయస్సులకు చెందినవి. అందువలన ఎంత శ్రమించినా నమూనా మూర్తి సంతృప్తిగా రాలేదు. చివరి ప్రయత్నంగా అతడు సాయినే ప్రార్థించాడు. నాటి రాత్రి బాబా అతనికి కలలో కంపించి, "నన్ను మళ్ళీ, మళ్ళీ, చూడాలంటే సాథ్యం కాదు. జాగ్రత్తగా చూడు" అని తన ముఖాన్ని వివిథ కోణాలలో చూపించారు. అతడు సాయి చుట్టూ నెమ్మదిగా తిరుగుతూ (కలలోనే) ఆయన రూపాన్ని అన్ని వైపుల నుండి పరికించాడు. ఆ స్వప్న సాక్షాత్కార బలంతో తెల్లవారగానే ప్లస్టర్ ఆఫ్ పారిస్తో చక్కని నమూనా మూర్తిని తయారు చేసి, దానినిబట్టి ఐదు అడుగుల ఐదు అంగుళాల యెత్తు పాలరాతి విగ్రహం అపురూపంగా మలచాడు. అంటే సాయి తనంతటతానుగా తన ప్రతిరూపాన్ని తయారు చేయించుకున్నారు. అది జీవకళ తొణికిసలాడుతూ వుండే సజీవ ప్రతిమ. భక్తులకు అది సాయి ప్రతిరూపం కాదు. సాయియే! ఈనాడు అంబరాన్ని చుంబించే భవంతులతో, లెక్కకు మిక్కిలి వాణిజ్య సముదాయాలతో వజ్రాల ద్వీపంలా వెల్గొందుతున్న షిరిడీలో, రాజ భవనంవంటి సమాథి మందిరంలో సిమ్హా సనంపై కూర్చున్న సామ్రాట్టులా శ్రీ సాయినాథుని మూర్తి శోభిస్తూ వుంటుంది.

శ్రీ తాలిం గారు బాబా విగ్రహము చెక్కుతున్న ఫోటోలు, వీడియో

ఈ క్రింద ఇచ్చిన లింక్స్ ఓపెన్ చేసి చూడండి.

http://www.scribd.com/doc/36929990/Photos-Details-Making-of-Sai-Baba-s-Original-Idol-at-Shirdi

www.shirdisaibaba.magnify.net

http://shirdisaibaba.magnify.net/video/Talim-interview-Shirdi-SaiBaba

ఓం సాయి శ్రీసాయి జయజయ సాయి

సాయి బంథువులారా ప్రతీరోజూ ఒక బాబా లీల లేక బాబా తత్వము అందిస్తూ వచ్చాను. ప్రస్తుతం 4 లేక 5 రోజులు బాబా లీలలని అందించడానికి సాథ్యముకాదు. 4 రోజులలొ బెంగళూరు వెడుతున్నాము. అక్కడ సుమారు రెండు నెలలు ఉంటాము. బెంగళూరు వెళ్ళినతరువాత అక్కడనించి లాప్టాప్ నుంచి లీలలను పోస్ట్ చేస్తాను.

సర్వం శ్రీ సాయినాథార్పణమస్తు